Kafam bi dünya,
aynı böle resimdeki gibi
karanlık,
karışık,
complicated
İsveç'e gitme yolunda kimsenin beklemediği bir kararlılıkla devam ediyorum, insanlar vazgeçerim gibi baktılar hep ama kaldı son bir ay...
Belgeleri bekledim bi de genelde herşeyi herkesle paylaşan biri olduğum için bu konudaki sessizliğim hayra alamet yorumlanmadı sanırım:) olmadı ya da istemiyorum gibi algılandı ama aslında sadece bu sefer ilk defa dile gelmeden, olursa anlatırım diye karar almamdandı.
Süreç baya önceden başlamasına rağmen daha yeni yeni herkese sölemeye başladım, şimdi bile bu konuyu konuşmayı sevmiyorum, belirsizlikler konusunda konuşmak biraz beni geriyo, orda henüz bir ev tutmamış olmak, ingilizceyi su gibi konuşamamak, okulla mailleşmelerimde her cümlede kırk kere düşünmek tedirginliğimi iyice arttırdı.
8 Ağustosta orda olmam gerekiyordu okuldan önce 20 günlük İsveççe kursu için, ama pasaportum bile elime ulaşmadı, haberi bugün geldi pazartesi elimde olucak, vizeye başvurucam ve herşey ucu ucuna yetişicekti, uykularım kaçtı resmen gün hesabı yapmaktan, bi baktım sürekli parmaklarımla ay ve gün hesabı yapıyorum.
Ben rahat bi kızımdır, hatta düşünmem gerekenler şeyleri bile iterim aklımdan son ana kadar düşünmem, yatağa yatar yatmaz uyurum, genelde tasasızımdır ama hayatımda ilk defa yatağımda tavana dikip gözlerimi gideceğimi ne zaman işe söylesem, ne desem, kaç ay gitsem, uçak biletini şimdi mi alsam diye düşünüyorum kara kara
Sonra birden isveççe kursunun beni gerdiğini anladım, sırf ona yetişmek için hem uak biletini 3 kat pahalıya alıcam, hem evi ayarlamaya çalışıcam, hem vizeye koşturucam çıktımı çıkmadımı uçak biletim yandı mı yanmadımı diye düşünücem, oooo napiyim ya isveççeyi dedim gecenin 2 sinde ve içime huzur doldu, şimdi 24 ağustosta orda olmam gerekiyormuş tanışma için, dersler de 29 unda başlıyor.
Ve sonundaMüdürümle konuştum, güzel bi konuşmaydı, arkandayız dedi geri döndüğümde ne olur bilinmez ama güzel bi vedalaşma içimi rahatlattı.
5 ay mı 10 ay mı kalacağım konusunda kararsızım, ona da orda karar vericem, oh bee işte özüme döndüüm...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder